wiecznie zielona roślina pochodząca zChin lub Indii (Assam), uprawiana dla pączków iliści przetwarzanych na produkty spożywcze, głównie herbatę suchą służącą do wyrobu naparu. H. uprawiano najwcześniej wChinach (2 tys. lat p.n.e.), do Japonii została wprowadzona na początku IX w. n.e., adopiero od początku XIX w. plantacje h. zaczęły się rozpowszechniać na Jawie, Sumatrze, Cejlonie, wWietnamie, Indiach iGruzji, apotem również na kontynencie afrykańskim ipołudniowoamerykańskim. H. wymaga dużo słońca iobfitych, regularnych deszczów, stąd najlepiej udaje się wrejonach podgórskich igórzystych. Główny obszar upraw rozciąga się wpasie pomiędzy 45oN a30oS.
herbata
Geografia