okręg przemysłowy na pograniczu Niz. Wielkopolskiej iNiz. Mazowieckiej, na terenie woj. łódzkiego, sieradzkiego ipiotrkowskiego, zamieszkały przez 1,3 mln osób. Wytwarza ponad 5% krajowej produkcji sprzedanej przemysłu. Wstrukturze gałęziowej dominuje przemysł lekki, który daje ponad 40% produkcji okręgu, reprezentowany przez produkcję tkanin bawełnianych, wełnianych, jedwabnych isyntetycznych, wyrobów dziewiarskich, konfekcyjnych, galanterii iobuwia. Na drugim miejscu znajduje się przemysł spożywczy (mięsny, mleczarski, piekarniczy icukrowniczy), następnie energetyka zdobrze rozwiniętym ciepłownictwem oraz przemysł elektromaszynowy (produkcja maszyn włókienniczych iurządzeń dla przemysłu spożywczego, urządzeń elektronicznych imaszyn budowlanych). Wprzemyśle chemicznym najważniejsza jest produkcja wyrobów gumowych ileków. Ł. O. P. powstał po 1815 , kiedy tkacze ze Śląska, Wielkopolski iCzech utracili przez odcięcie granicy wschodni rynek zbytu, istał się jednym znajwiększych okręgów włókienniczych Europy, zaopatrując m.in. całą Rosję. Wokresie międzywojennym zaznaczył się regres produkcji. Po wojnie odbudowany izmodernizowany, jednak obecnie wskutek spadku popytu ieksportu oraz wkonsekwencji daleko idącej specjalizacji produkcji przeżywa kryzys, którego przejawem jest m.in. wysokie bezrobocie. Do głównych ośrodków należą Łódź, Pabianice, Ozorków, Aleksandrów Łódzki, Konstantynów Łódzki, Tomaszów Mazowiecki, Zgierz, Zduńska Wola iSieradz.
- KONSTANTYNÓW ŁÓDZKI, miasto w (powiat pabianicki)...
- ALEKSANDRÓW ŁÓDZKI, miasto w ; zał. 1817;...
- REWOLUCJA PRZEMYSŁOWA, ogólna nazwa szybkich...