(1895-1949)
polski malarz i grafik pochodzenia żyd.; 1918 współzał. łódzkiej grupy artyst. Jung Idysz związanej z ekspresjonizmem; od 1920 w Niemczech; stworzył własny styl, pełen smutku i melancholii, w którym łączył kubizm z tradycją judaistyczną (Moi rodzice, Angelika, Koty, Skrzypek); od lat 30. w jego obrazach figuratywność miesza się z abstrakcją i symboliką (Dwaj rabini, Córka Baal Szema); od 1933 na emigracji w W. Brytanii - obrazy ukazujące okropności wojny i zagładę narodu żyd. (Treblinka).