(1712-1775)
miecznik, marszałek nadworny litewski; na ogół stronił od działalności politycznej, trwoniąc czas i pieniądze na wystawny tryb życia; zadłużony ponad miarę, przyjął propozycję Czartoryskich podziału odziedziczonej po matce Mariannie z Lubomirskich wielce dochodowej ordynacji ostrogskiej między członków i zwolenników (tzw. transakcja kolbuszowska z 1753); na skutek gwałtownego sprzeciwu hetmana Jana Klemensa Branickiego i oburzenia szlachty, doszło do długotrwałego sporu, zakończonego uznaniem transakcji dopiero przez sejm 1766.