pierwotnie u Greków cudzoziemiec nie mówiący po gr., po wojnach z Persami pojęcie to zyskało negatywny odcień, przejęte przez Rzymian dla plemion koczujących na obszarach nie objętych ich cywilizacją, okrutnych, dzikich, i tak używają tego terminu dzisiejsi historycy, choć bez negatywnego zabarwienia.
- barbarzyńca, m odm. jak ż , dziwić...
- BARBARZYŃCA, człowiek prymitywny,...
- BARBARA, Barbara to po grecku...