(967-1025)
książę Polski od 992, król od 1025, z dyn. Piastów, syn Mieszka I i Dobrawy; twórca potęgi wczesnofeudalnego państwa pol. Rządy w kraju rozpoczął od wygnania macochy Ody i przyrodniego rodzeństwa. Patronował misji św. Wojciecha. W wyniku zjazdu gnieźnieńskiego umocnił Kościół pol. i własną pozycję międzynar. Stoczył trzy wojny (1002-1005, 1007-1013, 1015-1018) z władcą Niemiec Henrykiem II. W 1002 B.Ch. zajął Miśnię, Milsko i Łużyce (utracone w 1005), a w 1003 Czechy (utracone w 1004) i Morawy. Po drugiej wojnie zawarto pokój w Merserbugu (1013) - B.Ch. uzyskał w lenno Milsko i Łużyce. Trzecią wojnę, po odwrocie cesarza i posiłkujących go pogańskich Wieletów spod bohatersko bronionej Niemczy (1017), zakończył pokój w Budziszynie z 1018 (Polsce przypadły Milsko i Łużyce). W 1018 interweniując w spory dynastyczne na Rusi B.Ch. przejściowo opanował Kijów, a trwale Grody Czerwieńskie.
- Bolesław Chrobry, koronacyjny miecz Bolesława...
- Bolesław Chrobry, (1947-74)
- BOLESŁAW I CHROBRY, (ok. 967-1025)