(ok. 1040-81)
książę Polski od 1058, król w 1076-79, z dyn. Piastów, syn Kazimierza Odnowiciela. Prowadził aktywną politykę zagr.: interwencje w spory dynastyczne na Węgrzech i Rusi, wojny z Czechami, a zwł. poparcie papieża Grzegorza VII w sporze z cesarzem Henrykiem IV ( spór o inwestyturę), które dało mu koronę król. w czasie wojny wewn. w Niemczech. Wypędzony na Węgry przez bunt możnych w związku ze sprawą zamordowania bp. Stanisława, utracił koronę na rzecz brata Władysława Hermana.
- Bolesław Śmiały, panowanie Bolesława...
- BOLESŁAW II ŚMIAŁY, zw. też Szczodrym (ok.(...)