(ok. 1155/1162-1227)
twórca potężnego imperium mong. W 1206 po zjednoczeniu plemion koczowniczych na obszarze Mongolii przyjął tytuł wielkiego chana. Podboje zapewniły mu ostatecznie panowanie na szerokim pasie terytoriów między Oceanem Spokojnym a M. Czarnym. W 1223 jego wojska zadały klęskę książętom rus. wspierającym Połowców w bitwie nad rz. Kałką. Świetny administrator, założył stolicę w Karakorum, z której zarządzał całością imperium; tolerancyjny w sprawach religii, jednak okrutny, rządził w oparciu o świetnie zdyscyplinowaną armię.
- CZYNGIS-CHAN, właśc. Temudżyn, błędnie...