ros. rewolucjoniści szlacheccy z 1 poł. XIX w. występujący przeciw samowładztwu carskiemu i pańszczyźnie; gł. ośrodki to działające w Petersburgu Tow. Północne (opowiadało się za republiką) i Tow. Południowe w Tulczynie na Ukrainie, które opowiadało się za monarchią konstytucyjną; Tow. Południowe przygotowało projekt konstytucji (Prawda ruska) przyszłej Rosji; d. nie doceniali kwestii nar., gotowi byli jedynie do ustępstw w sprawie Polski; prowadzili rozmowy z pol. Tow. Patriotycznym w sprawie wspólnego wystąpienia zbrojnego; po śmierci Aleksandra I, d. wywołali 25 (14) XII 1825 krwawo stłumione powstanie w Petersburgu; pięciu przywódców powieszono (P. Pestel, P. Kachowski, M. Bestużew-Riumin, K. Rylejew i S. Murawjow-Apostoł), a kilkudziesięciu zesłano na Syberię.
- DEKABRYŚCI, rewolucjoniści z 1.(...)
- Murawiow-Apostoł Siergiej I., (1796-1826)
- Bestużew-Riumin Michaił P., (1803-26)