(1596-1632)
syn Fryderyka IV Wittelsbacha; 1610-23 elektor Palatynatu, od 1614 przywódca unii protestanckiej; 1619-20 "król zimowy" Czech; przyjął zaoferowaną mu koronę czeską, ale wkrótce zraził sobie swoich zwolenników; 1620 poniósł klęskę pod Białą Górą i uciekł do Palatynatu, który 1623 stracił na rzecz przywódcy Ligi Kat., Maksymiliana Bawarskiego, po czym zbiegł do Holandii.