Reklama

Justynian I Wielki

(483-565)

od 527 cesarz bizant. (wschodniorzym.). Podjął odbudowę terytorialną cesarstwa rzym. W wyniku podbojów jego wodzów (najsłynniejszy Belizariusz) w skład państwa Justyniana weszły terytoria Wandalów w Afryce Pn., Ostrogotów w Italii, a także pd.-wsch. część Płw. Iberyjskiego (Betyka); nabytki te okazały się nietrwałe. J. toczył także walki na wschodzie (z Persją). Osiągnięciem J. była kodyfikacja prawa rzym. ( Kodeks Justyniana) oraz rozkwit nauki i kultury bizant., a zwł. budownictwa ( Hagia Sophia).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama