uchwalona przez Sejm Ustawodawczy 22 VII 1952, wzorowana na konstytucji radz. z 1936, była przede wszystkim dokumentem ideologicznym i polit. Ustrój Polski określała jako "demokrację ludową". Znosiła podział władzy na ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą. Najwyższym organem władzy państwowej miał być sejm wybierany co 4 lata w wyborach powszechnych, tajnych, równych i bezpośrednich. Prawo wyborcze czynne przyznawano od 18 roku życia. Kandydatów na posłów miały zgłaszać "organizacje polityczne i społeczne". Rolę kolegialnego prezydenta miała sprawować Rada Państwa. Ona to zarządzała wybory do sejmu, wydawała dekrety z mocą ustawy, ustalała wykładnię ustaw, powoływała prokuratora generalnego PRL, ratyfikowała umowy międzynar., mogła wprowadzić "stan wojenny". Organami władzy państwowej w terenie miały być rady narodowe szczebli wojewódzkich, powiatowych i niższych. Sejm teoretycznie powoływał rząd. Nie określono zasad odpowiedzialności ministrów. Bardzo szeroko określono prawa obywateli w tym wolności religii, słowa, zgromadzeń, zrzeszania się, jednak w praktyce była to fikcja, tym bardziej że tworzenie zrzeszeń godzących w porządek prawny PRL było zakazane. K. PRL była wielokrotnie nowelizowana, m.in. 7 IV 1989 w ramach przemian polit. w Polsce po "okrągłym stole" i 17 IV 1992 (tzw. mała konstytucja, uchylająca k. z 1952).
- mała konstytucja, akt prawny, który do...
- PRL, skrót od: Polska Rzeczpospolita...
- KONSTYTUCJA POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ, uchwalona 22 VII 1952;...