uchwalona 22 VII 1952; opracowana na wzór stalinowskiej konstytucji z 1936, stwierdzała, że władza w PRL należy do ludu pracującego miast i wsi, który sprawuje ją przez przedstawicieli wybieranych do Sejmu i rad narodowych; ustrój oparła na uspołecznionej gospodarce; jako najwyższy organ w państwie deklarowała Sejm, któremu miała podlegać Rada Państwa jako naczelny organ władzy (kolegialny prezydent) i rząd; terenowymi organami władzy były rady narodowe, administracji - Rada Ministrów i terenowe organy adm.; sądy miały być niezawisłe i podlegać tylko ustawom; deklarowano podstawowe prawa i obowiązki obywatelskie. W praktyce organa partyjne zatwierdzały i realizowały dyrektywy partyjne (PZPR). Ustawę nowelizowano 24 razy; 10 II 1976 zamiast dotychczasowego określenia państwa jako demokracji ludowej stwierdzono, że Polska jest państwem socjalistycznym, a PZPR przewodnią siłą polit. społeczeństwa. Zasadnicze zmiany wprowadziły nowelizacje dające podstawy demokracji parlamentarnej: 7 IV 1989 wprowadzono dwuizbowość - Sejm i Senat (łączące się w Zgromadzenie Narodowe), prezydenta o szerokich uprawnieniach jako głowę państwa, wzmocnienie niezawisłości sądów (nieusuwalność sędziów); 29 XII 1989 zmieniono ustrój, stanowiąc, że Polska jest demokratycznym państwem prawnym, a władza należy do narodu, przywrócono nazwę RP (w miejsce PRL), godło orła białego w koronie, zapewniono swobodę tworzenia partii polit. i gwarancję swobodnej działalności gosp.; usunięto zapis o przewodniej roli PZPR oraz umacnianiu więzi z ZSRR i in. państwami socjalistycznymi; 8 III 1990 wprowadzono samorząd terytorialny w gminach; 27 IX 1990 wybory powszechne prezydenta na 5-letnią kadencję; Konstytucja Mała 1992.
KONSTYTUCJA MAŁA 1947, POLSKA. HISTORIA. II WOJNA ŚWIATOWA
- Polski system polityczny, konstytucyjne podstawy...
- ŻYDZI W POLSCE, pierwsi pojawili się...