(1326-82)
król Węgier od 1342, król Polski od 1370, z dyn. Andegawenów, syn Karola Roberta i Elżbiety Łokietkówny. Dzięki reformom wewn. zapewnił Węgrom wszechstronny rozkwit na niespotykaną wcześniej skalę; zrównał w prawach magnaterię i szlachtę węg. Podjął ekspansję na sąsiednie terytoria (Wołoszczyznę, Serbię, Bośnię, Dalmację). W wyniku zjazdu wyszehradzkiego w 1339 ( Kazimierz Wielki) wszedł w posiadanie praw do korony polskiej w wypadku bezpotomnej śmierci Kazimierza Wielkiego. W Polsce rządził za pośrednictwem matki; dla zapewnienia tronu pol. córce wydał w 1374 przywilej koszycki.
- LUDWIK WĘGIERSKI, zw. Wielkim (1326-82)...
- LUDWIK, Pochodzenia starogermańskiego,...
- LUDWIK II JAGIELLOŃCZYK, (1506-26)