zw. Wielkim (1326-82)
syn Karola Roberta Andegaweńskiego i Elżbiety Łokietkówny, od 1342 król węgierski, od 1370 polski; najwybitniejszy władca węgierski: prowadził politykę wewn. równowagi między duchowieństwem i szlachtą; wypędził z Węgier Żydów i innowierców, zał. uniwersytet w Pécsu; dążył do poszerzenia wpływów w płd. Włoszech, na Płw. Bałkańskim i w Polsce; w tym celu prowadził wojny z Królestwem Neapolu (1347-48, 1350), z Wenecją (1345-46, 1356-57, 1378-81); podbił Dalmację i częściowo podporządkował sobie Bułgarię Widyńską, Bośnię, Serbię, Mołdawię, Wołoszczyznę; 1351-52 zbrojnie poparł Kazimierza Wielkiego na Rusi Halickiej w zamian za prawa do sukcesji tronu w Polsce; 1370 po śmierci Kazimierza Wielkiego koronował się w Krakowie na króla Polski; rządy w Krakowie, które powierzył matce, doprowadziły do utraty terytoriów na rzecz Litwy i Brandenburgii; zabiegając o tron królewski dla córek nadał 1374 szlachcie polskiej przywilej koszycki, osłabiający pozycję monarchy w stosunku do rycerstwa; pozostawił córkę Jadwigę, późniejszą żonę Władysława Jagiełły.
WŁADYSŁAW OPOLCZYK, KOSZYCE, KOSZYCKI PRZYWILEJ, JADWIGA, ŚCIBOR ZE ŚCIBORZYC, NAŁĘCZE, JAGIELLONOWIE, POMORZE ZACHODNIE, DOBIESŁAW Z KUROZWĘK, ZAWISZA Z KUROZWĘK
- Ludwik Węgierski, (1326-82)
- LUDWIK, Pochodzenia starogermańskiego,...
- LUDWIK II JAGIELLOŃCZYK, (1506-26)