w średniow. królestwo od 1169, w XIV w. opanowało większość Bałkanów, po klęsce 1389 na Kosowym Polu kraj (od 1459) przez wieki poddany Turcji. Powstania 1804-16 zmusiły Turcję do uznania autonomii Serbii jako księstwa pod berłem dyn. Obrenowiciów; od 1878 niezależne królestwo; po zamordowaniu w 1903 króla Aleksandra, władzę w Serbii objął Piotr I Karadziordziewić, rządy sprawowała Partia Radykalna reprezentująca orientację proros.; Austro-Węgry dążyły do podporządkowania sobie Serbii, wywierały nacisk ekon. (m.in. przez politykę celną), w 1908 zmusiły Serbię do uznania aneksji Bośni i Hercegowiny; w wyniku dwóch wojen bałkańskich (1912-13) Serbia powiększyła swoje terytorium (o Sandżak Novi Pazar, pn. i środk. Macedonię), w 1914 liczyła 87 tys. km2 i 4,7 mln ludności; zamach na arcyks. Franciszka Ferdynanda (28 VI 1914) dokonany przez członków powiązanej z Serbią organizacji "Młoda Bośnia" stał się pretekstem do wypowiedzenia Serbii wojny przez Austro-Węgry; po długiej i zaciętej obronie w 1915 armia serb. została pokonana, rząd serb. i resztki armii schroniły się na wyspę Korfu; 1916 armia serb. wznowiła działania wojenne; 1918 armia serb. wyzwoliła kraj, 1 XII 1918 Serbia weszła w skład Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (SHS) pod berłem Karadziordziewiciów; w nowym państwie Serbowie dominowali. Od 1929 Królestwo SHS przyjęło nazwę Jugosławia. Od 1945 S. w składzie Federacyjnej Republiki Jugosławii. Od 1992 po secesji Chorwacji, Słowenii i Bośni-Hercegowiny z Jugosławii S. tworzy główny człon tzw. nowej Jugosławii, do której wchodzi też Czarnogóra.
Serbia
Historia