toczyła się między Polską a zakonem krzyżackim. Powodem była ogłoszona przez króla Kazimierza Jagiellończyka na prośbę Związku Pruskiego inkorporacja (wcielenie) Prus do Polski. Początkowo pospolite ruszenie pol. szlachty poniosło klęskę w bitwie pod Chojnicami (1454), podobnie jak powstańcy w Prusach. Wsparcie finansowe miast (zwł. Gdańska, Torunia i Elbląga) umożliwiło jednak stronie pol. użycie wojsk zaciężnych, co zadecydowało o sukcesie. W 1457 Polacy zajęli Malbork. Decydujące znaczenie miały jednak zwycięstwa pol.: Piotra Dunina w bitwie pod Świecinem k. Jez. Żarnowieckiego oraz rozgromienie floty krzyżackiej na Zalewie Wiślanym (1463) przez okręty Gdańska i Elbląga. Wojnę zakończył pokój toruński (1466), na mocy którego Polsce przypadły Pomorze Gdańskie, ziemie chełmińska, michałowska, Warmia (biskupstwo) oraz Malbork, Elbląg i Sztum. Państwo krzyżackie ze stolicą w Królewcu stało się lennem Polski.
- GÓRKA, Łukasz (?-1475)
- TORUŃSKI POKÓJ, (hist. 2)
- Krzyżacy, prawdziwa nazwa: Zakon...