(1467-1548)
król Polski i w. ks. litew. (od 1506). Został królem Polski już w dojrzałym wieku; w polityce wewn. działał w sojuszu z możnowładztwem pol. i litew. pod silnym wpływem żony Bony, Włoszki z pochodzenia. Doprowadził do jedynej w dziejach Polski elekcji vivente rege (za życia króla) swego syna. W polityce zagr. zwalczał Moskwę, tworząc zalążki floty pol. (kaprów królewskich). Ponosi współodpowiedzialność za zawarcie paktu z Habsburgami w Wiedniu (1515) zapewniającego im ewentualne dziedziczenie w Czechach i na Węgrzech. Nie wykorzystał możliwości zagarnięcia Śląska.
- Zygmunt, tego Zygmunta, o Zygmuncie;...
- ZYGMUNT, Pochodzenia staroniemieckiego,...
- ZYGMUNT I STARY, (1467-1548)