(ok. 50 p.n.e. - ok. 23/24 n.e.)
król Numidii i Mauretanii, syn Juby I. W dzieciństwie wywieziony przez Cezara jako zakładnik do Rzymu, rozwinął tam swoje zainteresowania naukowe; zasłynął pracami z historii, gramatyki, geografii, literatury, i sztuki. Wraz z Oktawianem Augustem walczył przeciw Markowi Antoniuszowi, za zasługi otrzymał królestwo nubijskie i Mauretanię. Jego żoną była Kleopatra Selene, córka Antoniusza i Kleopatry.