(łac., żegl.)
w XII-XIV w. żaglowce handlowe budowane gł. przez Wenecję i Genuę; ciężkie, pękate statki o dużym zanurzeniu i wysokich burtach używane gł. do przewozu dużej ilości towaru i ludzi (krzyżowców i pielgrzymów do Ziemi Świętej); również dawna nazwa każdego statku, okrętu (od łac. nawis).