(FORTRAN, FORmula TRANslator)
jeden z pierwszych szeroko uzywanych, algorytmicznych jezyków programowania, opracowany przez Ä J. Backusa w 1957 r.; po wielu unowoczesnieniach i zmianach (Fortran 77, Fortran 90) stosowany do dzisiaj. Jezyk F. powstal jako wynik wczesnych doswiadczen w programowaniu komputerów za pomoca Ä autokodów z lat 1951-1956. Pierwsza implementacje F. wykonano dla maszyny IBM-704. W 1958 r. powstaje wersja Fortran II wprowadzajaca mozliwosc Ä kompilacji niezaleznej (IBM-704), a w 1959 r. jej odpowiednik dla komputera IBM-709. Kolejna wersja F. nosila nazwe XTRAN, jej autorzy weszli w sklad grupy projektujacej jezyk Algol 58. Wersja Fortran IV nosila juz wyrazny wplyw jezyka Ä Algol. W latach szescdziesiatych XX w. IBM-owski F. spopularyzowal sie na komputerach róznych typów. Do konca lat siedemdziesiatych szeroko uzytkowany jako jezyk obliczen inzynierskich i naukowych. Dostepny równiez na komputerach osobistych. Zob. tez Lisp, Algol 60, APL, Basic, Pascal, C, jezyki programowania.
C SUMOWANIE WYRAZOW SZEREGU REAL P,Q,S INTEGER N 11 FORMAT(I7) 22 FORMAT(1F14.4) READ (2,11)N READ (2,22)P S=0 Q=P DO 33 K=0,N 33 S=S+1/Q Q=Q *P WRITE(1,22)S STOP 1 END