(code)
1. jednoznaczne przyporzadkowanie znaczen elementom skonczonego zbioru jednostek informacji majacych jednolita, choc dowolna, reprezentacje fizyczna. Na przyklad kod ASCII przyporzadkowuje 128 bajtom znaki pisarskie i inne. Kod moze byc wyrazony tabela, lecz równiez moze byc interpretowany przez urzadzenie fizyczne reagujace na fizyczne róznice w nosniku informacji (np. na zmiany czestotliwosci); 2. reprezentacja zródlowa lub wynikowa tekstu programu zbudowanego wedlug zasad okreslonych przez gramatyke jezyka programowania. Dane o nieznanych regulach interpretacji sa szyfrem lub szumem informacyjnym. Zob. tez kod znaku, BCD, www.iso.ch.