(naming)
1. reguly nazywania obiektów w systemie rozproszonym, za pomoca których organizuje sie w nim jednolita przestrzen nazw. N. jest rozpatrywane zazwyczaj na dwóch poziomach: systemowych identyfikatorów zasobów i czytelnych nazw przeznaczonych dla uzytkowników, przy czym dazy sie do uzyskania niezaleznosci nazw uzytkowych od polozenia zasobów w systemie. Istnieje kilka standardów nazewniczych o zasiegu swiatowym, np. X.500 lub DNS; 2. wazny element wyksztalcenia programisty, umiejetnosc rzeczowego i systemowego nazywania obiektów programowych, istotnie wplywajaca na czytelnosc programu. Zob. tez przezroczystosc nazewnictwa, uslugi nazewnicze, uslugi katalogowe, tlumaczenie nazwy, serwer nazw, dokumentacja techniczna, metody programowania, nazywanie pliku, notacja wegierska, zargon komputerowy.
- NAZEWNICTWO, (językozn.) .
- nazewnictwo biologiczne, ujednolicony sposób...
- NAZEWNICTWO BIOLOGICZNE, sformalizowany system...