(exception)
1. przewidziane i obsluzone programowo wystapienie sytuacji nietypowej (np. wykrycie niewlasciwych danych). Rodzaje w. oraz ich obsluge wyraza sie w programie za pomoca specjalnych konstrukcji jezykowych (np. try i catch w jezyku C++). Miejsce, w którym nastepuje zgloszenie w., moze byc odlegle statycznie (tekst programu) i dynamicznie (przebieg jego wykonania) od miejsca, w którym sa zdefiniowane dzialania obslugowe. O b- s l u g a w. powoduje automatyczne zamkniecie wszystkich otwartych poziomów procedur, az do poziomu, na którym znajduje sie procedura obslugujaca w. W. umozliwiaja przejrzyste programowanie obslugi bledów; 2. reakcja systemu wykonawczego lub systemu operacyjnego na blad wykryty podczas dzialania programu (np. dzielenie przez zero). Zob. tez przerwanie.