ubiór; wynalazek pochodzący ze starszej epoki kamiennej; pozwolił znacznie rozszerzyć obszar bytowania człowieka pierwotnego; prawdopodobnie odziewał się w przeżute skóry człowiek heidelberski (300-400 tys. lat temu); neandertalczyk sprzed 35 tys. lat pozostawił po sobie narzędzia garbarskie znajdowane w wykopaliskach; we franc. jaskiniach znaleziono ozdoby mające 40 tys. lat, wchodzące w skład ubioru, malowidła naskalne z tego czasu pokazują ludzi odzianych w skóry; prawdopodobnie między 15. a 9. tysiącleciem p.n.e. ustalił się typ ubioru europejskiego (koszula, spódnica i spodnie, płaszcz, mokasyny); człowiek neolityczny oprócz skór używał wełny i włókien lnianych oraz barwników naturalnych i nici; prócz ogrzewania ciała o. ludów pierwotnych ułatwiała podchodzenie zwierzyny i maskowanie się łowców, nadawano jej też atrybuty magiczne, ważne w obrzędach (m.in. pogrzebowych) i ceremoniach religijnych; styl noszonej o. od bardzo dawna zależał od obyczajów lokalnych i od mody; uniformizacja ubioru jest dziełem struktur wojskowych oraz produkcji przemysłowej czasów współczesnych.
- ODZIEŻ, SYNONIM: ubranie, strój,...
- odzież, skup odzieży używanej,...
- betonowiec, „chłopak ubrany w...