w architekturze chrześc. budowla przeznaczona do obrzędu chrztu; przeważnie wyodrębniona z kościoła i ustawiona po jego zach. stronie; na ogół z kamienną chrzcielnicą pośrodku. B. budowano w okresie IV-XIII w., we Włoszech do XV w.; do najokazalszych należą: b. przy bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie (IV w.), w Rawennie (V w.), Pizie (koniec XII w.), Florencji (XIII w.).
CHAMBÉRY, SANSOVINO, CENTRALNA BUDOWLA, WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKA SZTUKA, ASCOLI PICENO, CREMONA, DŻAMILA, ASTI, DIOKLECJANA PAŁAC, POITIERS
- MAITANI, Lorenzo (?-1330)
- VECCHIETTA, właśc. Leonardo di...
- GHIBERTI, Lorenzo (ok. 1380-1455)...