(bud. 2)
rodzaj galerii zewn. lub podłużnego balkonu, umieszczonego bezpośrednio na murze, wspartego na słupach lub wysuniętego wspornikowo przed ścianę zewnętrzną budynku; g. występował np. w średniowiecznym budownictwie obronnym, także w kamienicach XIX i XX w. od strony podwórzy.