średniowieczny ogród przylegający do budynku mieszkalnego lub części mieszkalnej większego założenia (np. zamku); otoczony murem, przeznaczony do uprawy róż, pachnących kwiatów, ziół, często z fontanną, studnią, altaną, ławami, ocieniony w części pergolą, ewentualnie z pojedynczymi drzewami. W ikonografii chrześcijańskiej h.c. oznacza przedstawienie NMP z Dzieciątkiem w ogrodzie i jest symbolem dziewictwa.
- ogrody Semiramidy, ogrody zakładane na...