dział historii sztuki zajmujący się opisywaniem i interpretacją treści dzieła sztuki i zawartej w nim symboliki w powiązaniu z sytuacją społeczną i polityczną oraz filozofią i estetyką czasów, w których badane dzieło powstało. I. weszła do historii sztuki jako metoda badawcza z pocz. XX w. i jest gł. stosowana w badaniach nad architekturą, malarstwem i rzeźbą średniowiecza, renesansu i baroku. Termin i. używany jest też na określenie zestawienia dzieł sztuki odnoszących się do jednego szerszego tematu, np. i. dzieł sakralnych.
MOJŻESZ, KICZ, SERCE JEZUSA, KALINOWSKI, POLSKA. SZTUKA. SZTUKA LUDOWA, HORTUS CONCLUSUS, TAJLANDII SZTUKA, TANKA, PASIERB, PODLINNIK
- IKONOGRAFIA, nauka
- ikonografia, (gr. eikonographia...
- franciszkanizm w literaturze, nurt lit. XIX i XX w.,...