w architekturze: zwieńczenie kopuły lub dachu w postaci nadbudówki albo wieżyczki, okrągłej lub wielobocznej w rzucie, przykrytej hełmem, posiadającej na obwodzie szereg okien doprowadzających do wnętrza od góry światło dzienne. L. stosowano powszechnie od renesansu w budowlach z kopułami (kościoły, kaplice), popularne były w baroku, później pojawiły się też w budowlach świeckich.
- LATARNIA, Jeśli przyśni ci się,...
- latarnia, 1. „nielubiana dziewczyna”;...
- latarnia morska, stały, orientacyjny...