technika zdobienia szkła artystycznego; wiązki odpowiednio ułożonych kolorowych nitek szklanych stapia się ze sobą; przez poprzeczne przecięcie takiej wiązki otrzymuje się płytkę sz.m., którą wtapia się w ścianki. Sz.m. wyrabiano w staroż. Egipcie, gł. w Aleksandrii (III-I w. p.n.e.), w Rzymie (I w.) i w Wenecji (XV-XVI w.).
MOZAIKOWE SZKŁO
Architektura