Bartolomeo Francesco, w Rosji znany też pod imieniem Warfołomiej (1700-71)
syn Bartolomea Carla, architekt ros. pochodzenia wł., czołowy przedstawiciel baroku petersburskiego; do Rosji przybył mając 15 lat, wraz z ojcem - rzeźbiarzem; architekt dworski carycy Elżbiety; gł. dzieła: sobór św. Andrzeja w Kijowie, rozbudowa i przekształcenie Peterhofu (od 1745, gł. Wielki Pałac), pałac w Rundale, pałac książąt kurlandzkich w Jełgawie, Pałac Letni w Petersburgu (drewniany, nie zachował się), przebudowa pałacu i pawilonu Ermitaż w Carskim Siole, w Petersburgu klasztor Smolny, Pałac Zimowy, pałac Woroncowów i Stroganowów. Twórczość R. charakteryzuje umiejętność wkomponowania budowli w krajobraz lub istniejącą zabudowę miejską, bogactwo stosowanych form architektonicznych, dekoracyjność detali, stosowanie osi widokowych; jako architekt dworski kierował dużą pracownią zatrudniającą wielu architektów i dekoratorów; styl R. zw. jest rastreliańskim barokiem, a jego oddziaływanie sięgało daleko poza Petersburg.
- RASTRELLI, Bartolomeo Carlo (1675-1744)...
- RASTRELLI, Warfołomiej
- UKRAIŃSKA SZTUKA, najstarsze relikty twórczej...