(arch.)
wielki otwór w ścianie kościoła oddzielającej prezbiterium od nawy, często przesklepiony łukiem, zw. łukiem tęczowym; w otworze na belce (zw. też tęczową) umieszczano w średniowieczu krucyfiks oraz figury Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana.
TĘCZA
Architektura