jedna z literatur indyjskich; najstarsze zabytki sięgają X w., gł. utwory religijne, m.in.: Siunjapurana Ramai Pandita z XII w. - wersja "złotej legendy" o Buddzie, Gitagowinda Dźajadewy - zbiór legend o bogu Krisznie; w XVI w. tworzy poeta krisznaicki Czajtanja; w XVII w. pojawia się lit. muzułmańska czerpiąca z tradycji arab. i perskiej; w XVIII w. rozwija się poezja mistyczna oraz dramat (Rammarajan, Tarkaratna, Dinabandhu Mitra, M. Madhusudan Datta); w XIX w. rozwój nowelistyki i powieści (m.in.: Bankim Czandra Czaterdżi, Tarakhnath, Sarat Czandra Czaterdżi); na przełomie XIX i XX w. tworzy Rabindranath Tagore, laureat nagrody Nobla (1913) za dorobek nowelistyczny.
BENGALSKA LITERATURA
Literatura obca