(1914-84)
pisarz argetyński; od 1951 na emigracji w Paryżu (gdzie pracował jako tłumacz w UNESCO i gdzie powstała większość jego dzieł); w swoich opowiadaniach i powieściach (Tajemna broń, Gra w klasy, Dla wszystkich ten sam ogień, 62. model do składania, Książka dla Manuela, Ośmiościan, Autonauci z kosmostrady, Koniec zabawy, Opowiadania o Łukaszu) stworzył zupełnie nowy typ bohatera lit. iberoamerykańskiej: Latynosa-emigranta, który nie może do końca utożsamić się ani z Europą, ani z pozostawioną w chaosie politycznych dyktatur Argentyną. Proza C., odkrywcza w śledzeniu wykraczających poza rutynę mechanizmów ludzkich zachowań i szczególnej roli przypadku w życiu ludzkim, otworzyła pisarzom płd.-amerykańskim drogę do czytelników na całym świecie; nadto zbiory esejów W osiemdziesiąt światów dookoła dnia, Ostatnia runda; scenariusz Powiększenia M. Antonioniego.
CHĄDZYŃSKA Zofia, IBEROAMERYKAŃSKA LITERATURA
- JULIAN, Przekształcona forma...