(1901-74)
pisarka i dramaturg niem.; rozgłos zyskała dzięki bezpardonowym atakom na rodzący się faszyzm (dramaty Fegefeuer in Ingolstadt, Pioniere in Ingolstadt); bliska przyjaciółka B. Brechta, który reżyserował jej sztuki (zażyłość tę uwieczniła w opowiadaniu Avantgarde i dramacie Der Tiefseefisch); po dojściu Hitlera do władzy objęta całkowitym zakazem publikacji; autorka powieści, reportaży, esejów; swoisty naturalizm jej twórczości wywarł pewien wpływ na niem. pisarzy i dramaturgów młodszego pokolenia (m.in. W. Fassbindera, a nawet częściowo G. Grassa).