Claude (1913-2005)
pisarz franc., jeden z gł. przedstawicieli nouveau roman; zainteresowanie historią i mechanizmami wplątującymi w nią nieodwracalnie ludzi łączy z postawą eksperymentatora, wypróbowującego nowe techniki prowadzenia narracji (np. w znanej powieści Droga przez Flandrię wizję wydarzeń II woj. świat. stara się przekazać poprzez grę płaszczyznami czasu opowiadania, a tym samym rozmaitymi wymiarami świadomości narratora); rozwinięcie Proustowskiej (i Bergsonowskiej) koncepcji czasu subiektywnego przynoszą powieści Historia, La bataille de choses, Les géorgiques, L'acacia; 1985 nagroda Nobla; 1987 wziął udział w zorganizowanym w ZSRR spotkaniu intelektualistów, po którym powstał zjadliwie-ironiczny utwór Zaproszenie, stanowiący rozrachunek ze świadomością zach. intelektualistów i franc. rusofilią, zacierającą ostrość widzenia antyhumanitarnych wymiarów komunizmu.