Mario (ur. 1936)
pisarz peruwiański; przez wiele lat mieszkał w Europie; sławę przyniosła mu 1962 nagrodzona laurem "Biblioteca Breve" powieść Miasto i psy, po której opublikował następne: Zielony dom, Rozmowa w "Katedrze", Pantaleon i wizytantki, Ciotka Julia i skryba, Historia Alejandra Mayty, Wojna końca świata, Kto zabił Palomino Molero, Pochwała macochy, zeszyty Don rigoberta, Szelmostwa niegrzecznej dziewczynki, Gawędziarz, Lituma w Andach, Święto Kozła, Raj za rogiem ulicy, Spowiedź Celta, Listy do młodego pisarza (wszystkie przetłumaczono na j. polski); wnikliwy analityk mechanizmów funkcjonowania władzy; jest także autorem monografii Garcíi Márqueza (Historia de un deicidio) i Arguedasa; 1990 był kandydatem prawicy w wyborach prezydenckich w Peru, ale ku powszechnemu zaskoczeniu poniósł porażkę i zamieszkał w Hiszpanii; próbował sił jako dramaturg (Panienka z Tacna) i reżyser filmowy (zekranizował swą powieść Pantaleon i wizytantki); w publicystyce i felietonach propaguje ideologię liberalną; otrzymał najwyższe nagrody dla pisarzy hiszpańskojęzycznych (Romulo Gallegosa, Cervantesa, Planeta); 2003 cykl reportaży z Iraku po amer. interwencji. 2010 literacka Nagroda Nobla - za "kartografię struktur władzy oraz wyraziste obrazy oporu, buntu i porażek jednostki". 2011 otrzymał od króla Hiszpanii tytuł szlachecki (markiz). W tym samym roku po raz drugi odwiedził Polskę.
- Vargas Llosa Mario, (ur. 1936)
- Vargas Llosa Mario, (ur. 1936)
- NAGRODA POKOJOWA NIEMIECKICH KSIĘGARZY, Friedenspreis