obejmuje utwory w jęz. chiń., wietnamskim (w alfabecie chu nom i quoc ngu opartym na alfabecie łacińskim) i franc.; gł. nurty: ludowy, tj. mity, legendy, bajki, często przekazywane ustnie, a następnie spisane gł. w piśmie nom; dworski - wzorowany na lit. chiń., obejmujący utwory poetyckie, dramaty, traktaty polit. i filozof. oraz edykty władców; z lit. w jęz. chiń. (do XIII w.) zachowały się kroniki histor. i dokumenty dworskie; od XIII w. przeważa lit. świecka; utwory prozatorskie (np. traktat o zasadach strategii wojsk. Binh thu yeu luoc 1285, kronika hist. Dai Viet su ky toan thu - "zapiski historyczne Wielkiego Wietnamu" 1272); pojawia się poemat epicki; z końcem XIII w. zaczyna się okres lit. spisywanej pismem nom; w XV-XVI w. przeważa lit. świecka, tworzyli wówczas poeci: Han Thuyen (pierwszy utwór zapisany w alfabecie nom), Nguyen Binh Khiem, Nguyen Trai. W okresie XIV-XIX w. powstaje lit. wyrosła z tradycji narodowej z gatunkami ngam (lament) i truyen (powieść poetycka). Wiek XVIII-XIX to renesans lit. w jęz. chińskim; spisano historię i geografię Wietnamu, powstała encyklopedia, pisano utwory typu phu (oda); tworzyli wówczas m.in.: Nguyen Du, Ho Xuan Huong. Od końca XIX w. zaznacza się wpływ lit. francuskiej na lit. wietnamską; rozwija się lit. przekładowa w alfabecie quoc ngu, powstają eseje, traktaty i poezja, również w j. francuskim; pocz. XX w. to okres noweli i powieści, pamiętników i wspomnień oraz utworów agitatorsko-propagandowych (m.in. Nguyen Cong Hoan, Ngo Tat To). Od 1945 w komunistycznej części Wietnamu lit. podporządkowana jest propagandzie i ma charakter ideologiczny (m.in. prozaik Nam Cao); literatura współcz. obrazuje aktualne wydarzenia polit. i społ. kraju (twórczość To Huu), na ogół na modłę socrealizmu skrzyżowanego z tradycją rodzimą.
- WIETNAMU SZTUKA, pozostawała pod stałym...
- Hanoi, stolica Wietnamu nad...
- HANOI, stolica , port nad rz.(...)