Ernst Ludwig (1880-1938)
malarz i grafik niem.; jeden z gł. przedstawicieli niem. ekspresjonizmu; współzał. Die Brücke. Inspirację jego twórczości stanowiły gotycka grafika niem., sztuka Polinezji i innych kultur prymitywnych, dzieła P. Gauguina, V. van Gogha i E. Muncha oraz franc. fowistów. W swych obrazach K. operuje płaskimi, jaskrawymi plamami obwiedzionymi ostrym konturem (Cztery kąpiące się). Najbardziej ekspresyjne prace powstały w Berlinie, gdzie artysta mieszkał od 1911; pojawiły się w nich tematyka z życia wielkiego miasta i sceny z półświatka, wyrażone z użyciem ostrych dysonansów barwnych (Plac Poczdamski, Czerwona kokota). Podczas I woj. świat. przeżył załamanie nerwowe; 1917 wyjechał do Szwajcarii, gdzie malował pełne ekspresji pejzaże i stworzył cykl 47 drzeworytów do Umbra Vitae G. Heyma, uważanych za czołowe dzieło niem. grafiki ekspresjonistycznej. W latach 30., pod wpływem P. Picassa, uprościł formę niemal do granic abstrakcji (Para zakochanych). 1937 władze hitlerowskie skonfiskowały ponad 600 dzieł K. z muzeów niem., uznając je za przejaw sztuki "zdegenerowanej"; pod wpływem tego wydarzenia, jak też wskutek pogarszającego się stanu zdrowia, popełnił samobójstwo.