(1836-93)
rysownik polski pochodzenia wł. (syn Włocha, który po kampanii napoleońskiej 1812 osiadł w Wilnie), ilustrator dzieł lit. polskiej; studia w Moskwie, Petersburgu oraz w rzym. Akademii św. Łukasza; 1863 uczestnik powstania styczniowego, aresztowany po jego upadku, uciekł z więzienia, przebywał w Londynie i Paryżu; 1866 ponownie aresztowany jako emisariusz Komitetu Emigracji Polskiej; 3 lata spędził na zesłaniu w Wiatce; ułaskawiony przez cara, powrócił do Warszawy. Autor ilustracji do Pana Tadeusza i Konrada Wallenroda Mickiewicza, Marii Malczewskiego, dzieł Słowackiego, Kraszewskiego, Orzeszkowej; współpracownik , , ; tworzył gwasze, liczne rysunki (m.in. sceny z wsi, miasteczek, dworków szlacheckich), obrazy olejne o tematyce rel.; prace utrzymane w duchu późnego romantyzmu charakteryzuje dramatyzm scen, pewna egzaltacja, znakomite opanowanie warsztatu.