(1865-1940)
malarka; uczyła się w Krakowie (u K. Pochwalskiego i A. Piotrowskiego) oraz w Monachium; podróżowała po Francji, Austrii, Szwajcarii; od 1898 mieszkała w Paryżu, współzał. Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu; malowała gł. portrety (Portret damy w brązowej sukni, Portret Henryka Sienkiewicza), często dziecięce (Dziewczynka z chryzantemami, Portret dwóch dziewczynek); także sceny rodzajowe, wnętrza, pejzaże, kwiaty; malarstwo (do pewnego stopnia pod wpływem impresjonistów) pozbawione linii i konturów, jakby zamglone, ruchliwe; kolorystyka utrzymana w szarościach, brązach, zgaszonych błękitach, z dyskretnymi akcentami żywych barw; portrety odznaczają się prostotą ujęcia i subiektywną interpretacją psychiki modela; jej sztuka cieszyła się dużym uznaniem we Francji, m.in. 1937 Grand Prix na Wystawie Światowej w Paryżu.
POLSKA. SZTUKA. MODERNIZM, MŁODA POLSKA, MONTMORENCY, PLUTYŃSKA
- Boznańska Olga, (1865-1940)
- OLGA, Pochodzenia starorosyjskiego,...
- MACIEJEWSKI, Zbysław (1946-99)