(1865-1940)
malarka początkowo związana z Monachium; realistyczne portrety przyniosły jej podziw odbiorców, wysokie oceny i odznaczenia jury za granicą. W Polsce początkowo nie zyskała uznania. Od 1898 r. tworzyła w Paryżu; uczyła w Akademii de la Grand Chaumier. Malowała portrety, często dziecięce (np. Portret dwóch dziewczynek), wnętrza, pejzaże, kwiaty, sceny rodzajowe. Pod koniec wieku była uznawana za jedną z najlepszych malarek Europy. Tworzyła na tekturze, głównie oleje; budowała obraz plamami koloru w zgaszonych (srebrzystych, szarych, popielatych i błękitnych) barwach ożywianych niewielkimi akcentami kolorystycznymi; efekty kolorystyczne podkreślały nastrój spokoju i intymności (np. Dziewczynka z chryzantemami, Portret damy w brązowej sukni). B. w swoich portretach starała się uchwycić charakterystyczne rysy psychiki modela; ekspresję i psychol. głębię uzyskiwała stosując oszczędne środki.
- BOZNAŃSKA Olga, (1865-1940)
- OLGA, Pochodzenia starorosyjskiego,...
- MACIEJEWSKI, Zbysław (1946-99)