metoda stosowana od XVII w. w konserwacji obrazów malowanych na płótnie, polegająca na podklejaniu starego podłoża nowym płótnem w celu jego wzmocnienia, a także nasycenia całego obrazu masą klejącą (wosk z żywicą) w celu zapewnienia dobrego spojenia malowidła z zaprawą i podobraziem. D. stosuje się przy rozdarciach płótna obrazu, zbutwieniu, sfalowaniu, osłabieniu jego spoistości oraz przy łuszczeniu się malowidła.
- GRABOWSKI Dariusz, (ur. 1950)
- Europejski Urząd Monitoringu Rasizmu i Ksenofobii, (ang. European Monitoring...
- współpraca wojskowa Unia Europejska, – Stany Zjednoczone...