LUMINIZM

(z łac. lumen = światło) w malarstwie sposób kształtowania kompozycji za pomocą gry światła, ożywia obraz wywołując nastrój albo potęgując efekt dramatyzmu lub tajemniczości; szczególnie charakterystyczny dla malarstwa barokowego; stosowali go Caravaggio, Rembrandt (l. monochromatyczny), C. Lorain, W. Turner, niektórzy impresjoniści (C. Pissarro).