Stanisław (ok. 1485-1541)
malarz, najwybitniejszy przedstawiciel pol. malarstwa doby renesansu, zakonnik klasztoru cystersów w Mogile pod Krakowem; odbył liczne podróże do Czech, Austrii i Węgier, podczas których poznał idee wł. renesansu; zasłynął gł. jako iluminator (modlitewniki Zygmunta Starego i królowej Bony, mszał i ewangeliarz biskupa Piotra Tomickiego, Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, księga rodu Szydłowieckich); wykonał też portret biskupa P. Tomickiego (w krużgankach klasztoru Franciszkanów w Krakowie), obraz Chrystus w cierniowej koronie w otoczeniu Maryi i świętych (w kośc. w Szczyrzycu), polichromie w kośc. w Mogile i bibliotece klasztornej. Prace S. odznaczają się zwartą, przemyślaną kompozycją scen, realistycznym przedstawieniem postaci, żywymi kolorami; łączą elementy późnego gotyku z osiągnięciami sztuki odrodzenia.
POLSKA. SZTUKA. RENESANS, MOGIŁA
- Samostrzelnik Stanisław, (ok. 1485-1541)