(1876-1946)
kompozytor hiszpański, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli narodowej szkoły hiszpańskiej; na rozwój jego twórczości wpłynęła przyjaźń z franc. kompozytorami z kręgu impresjonistów (C. Debussy, M. Ravel, F. Schmitt, P. Dukas); 1936 po wybuchu woj. domowej wyemigrował do Argentyny, gdzie pozostał do końca życia. Umiejętnie łączył elementy impresjonistycznej harmoniki i kolorystyki orkiestrowej z inspiracją hiszpańskim folklorem i dawną muzyką Hiszpanii; największą sławę zdobył dzięki baletom: Czarodziejska miłość, Trójgraniasty kapelusz; był autorem opery Kukiełki Mistrza Piotra (wg Cervantesa), Koncertu na klawesyn (dedykowanego pol. klawestynistce W. Landowskiej), kompozycji fortepianowych Fantasia bética i Pour le tombeau de Paul Dukas, nie dokończonego oratorium Atlantyda, utworów kameralnych, pieśni.