(muz. 2)
zespół pięciu wykonawców. K. smyczkowy stanowi najczęściej dwoje skrzypiec, dwie altówki i wiolonczela lub dwoje skrzypiec, altówka i dwie wiolonczele; k. fortepianowy to fortepian i kwartet smyczkowy (np. F. Schuberta Pstrąg - z kontrabasem zamiast drugich skrzypiec, kompozycje R. Schumanna, J. Brahmsa, D. Szostakowicza, G. Bacewiczówny); k. klarnetowy - klarnet z kwartetem smyczkowym (m.in. Mozart, Schönberg, Hindemith); znane są także k. w innych obsadach; nazwę k. nosi także grupa instrumentów smyczkowych w orkiestrze symfonicznej. K. wokalny stanowią na ogół dwa soprany, alt, tenor i bas; dla takiej grupy wykonawców istnieje wielka literatura muzyczna, gł. z epoki renesansu (madrygały); utwory te mają fakturę czterogłosową, piąty zaś jest tzw. głosem błądzącym (vagans).