instrument składający się z pudła rezonansowego, nad którym napięta jest tylko jedna struna, i przesuwanego podstawka; pełnił rolę przyrządu do pomiaru interwałów w staroż. Grecji (kanon), używano go także jako pomocy przy nauce śpiewu; z m. powstał klawikord, w którym miejsce ruchomego podstawka zajął system klawiszy poruszających tangenty; w średniowieczu nazwę m. nosił instrument smyczkowy o jednej strunie (ok. 1850 na takich skrzypcach koncertował A. Kątski).
KLAWIKORD, KANON
- kanon, (gr. = miara, wzorzec;...