(muz.) znak umieszczony przed nutą lub nutami, stosowany na oznaczenie określonego zwrotu ornamentowego (ornament); znany od średniowiecza (chorał gregoriański); rozwinął się we Francji w XVII w.; najw. stosowane dziś o. to: przednutka długa (appoggiatura), przednutka krótka (acciaccatura), arpeggio, mordent, toczek, obiegnik (gruppetto), tryl; niektóre o. stosowano w rozmaitych kombinacjach (np. tryl z mordentem lub toczkiem).
OZDOBNIK
Muzyka poważna